આ વર્ષે પણ ગયા વર્ષની જેમ ક્રિસમસ પર કંઈ ખાસ નહોતું. બસ એક મિત્ર-એડમ ને ત્યાં તેનાં પરિવાર અને ફિઆન્સે સાથે લંચ અને ડિનર હતું અને મને એકસાથે અડોપ્ટ અને કિડનેપ કરવામાં આવી હતી :D એટલે કે, હું તેમનાં પરિવારનો ભાગ હતી અને મને ફોન અડવાની છૂટ નહોતી. બધું જ અટેન્શન તેમનાં માટે હતું અને તે વાજબી પણ હતું. મેં ક્રિસમસ ગિફ્ટ લેવાની ચોખ્ખી ના પાડી હતી. છતાં, એક ગિફ્ટ એડમ-વનેસ્સાએ અને બીજી ગિફ્ટ એડમના પેરેન્ટ્સ અને ભાઈ-બહેન તરફથી મળી હતી. :) એ દિવસે રાત્રે જો કે, હું ડિનર પછી તરત ઘરે દોડી આવી હતી. ત્યાં રોકાઈ નહોતી શકી. કેમ? કારણ કે, મારું બધું પેકિંગ બાકી હતું. બીજા દિવસે બપોરે (બોક્સિંગ ડે પર) મેલ્બર્નની ફ્લાઈટ હતી! હું અને મારી એક મિત્ર બપોરે ૪ વાગ્યે મેલ્બર્નની ફ્લાઈટ બોર્ડ કરવાનાં હતાં. એટલે કે, બપોરે દોઢ વાગ્યે ઘરેથી નીકળવાનું હતું અને એરપોર્ટ તરફ પ્રયાણ કરવાનું હતું.

પેકિંગ નહોતું થયું એમ કહું ત્યારે સમજવું કે, બેગ માળિયા પરથી ઉતારી પણ નહોતી. આ પરિસ્થિતિમાં કંઈ પણ ભૂલાય એ પોસાય તેમ નહોતું. છ દિવસનો સવાલ હતો અને ન્યૂ યર સેલિબ્રેશન મેલ્બર્નમાં થવાનું હતું (એટલે કે, પાર્ટી માટે તૈયાર થવાનું હતું અને વેનિટી-બેગ, સ્ટ્રેઈટનર વગેરે ભૂલાય તો ગજબ થાય). મેલ્બર્ન તરફ આગળ વધતા પહેલાં જરા ફલેશબેકમાં લઇ જાઉં. આ બધું ખૂબ અચાનક થયું હતું. હજુ મિડ-નવેમ્બરમાં તો હું ભારતથી પાછી આવી હતી. હું અને મારી મિત્ર સુઝાના લગભગ નવેમ્બર એન્ડમાં અમારી મેલ્બર્ન ટ્રિપ પ્લાન કરવા માટે ભેગા થયાં હતાં.

અમારો પ્લાન ખરેખર તો જાન્યુઆરીમાં ઓસ્ટ્રેલિયા-ડે લોન્ગ-વીકેન્ડ પર જવાનો હતો. ૩ દિવસ પબ્લિક હોલિડેનાં અને તે ઉપરાંત ૨ દિવસ અમે રજા લેવાનું વિચાર્યું હતું. અમે એક્સ્પીડીયા પર એ દિવસો માટે ફ્લાઈટ+હોટેલ ડીલ જોવા લાગ્યા. થોડી ઘણી ડીલ જોઈ. પણ, બાર વર્ષે એ બાવો બોલ્યો કે, મારી ઈચ્છા એવી છે કે, આપણે થોડાં વધુ દિવસો માટે જઈએ. ૫ દિવસ બહુ ઓછા પડશે કારણ કે, ૨ દિવસ તો આવવા-જવામાં જશે. હવે ત્યારે જ હું ભારત જઈને આવી હતી અને મારી એન્યુઅલ લીવનો ક્વોટા માઈનસમાં જતો હતો ત્યાં વધુ એન્યુઅલ લીવ તો ભૂલી જ જાઓ! અને ૨ દિવસથી વધુ પર્સનલ (સિકનેસ) લીવ લઉં તો મેડિકલ સર્ટીફીકેટ બતાવવું પડે એ ક્યાંથી કાઢું?! શક્ય જ નહોતું. પણ, એ સમયે મારાં મગજમાં બીજી એક વાત ચાલી રહી હતી.

મને એ દિવસોમાં ક્રિસમસ બ્રેકનાં ૮ દિવસ ક્યાંક જવાનું મન થતું હતું. એડવાન્સ બુકિંગ વિના ક્રિસમસ સમયે ક્યાંય જવું એટલે પૈસાનું પાણી જ છે એ ખબર હોવા છતાં. અને હું જાત પણ ખરી જો જાન્યુઆરીનાં મેલ્બર્ન ટ્રિપનાં પ્રોમિસ ન હોત તો. આ વિચાર પર મેં ૨ દિવસ કાઢીને પછી મન માર્યું. પણ, જ્યારે સુઝાનાએ વધુ દિવસોનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો ત્યારે મને મોકો મળ્યો. મેં કહ્યું કે, આપણે ક્રિસમસ બ્રેકનાં ભાવ જોઈએ તો ખરાં કેટલાં છે. આમ પણ ત્યારે મારી પાસે ૮ દિવસની રજાઓ છે અને તેણે પણ બહુ રજાઓ નહી લેવી પડે. તેને પણ વ્યાજબી લાગ્યું અને અમે તારીખો બદલીને જોવાનું નક્કી કર્યું. અને અમને બંનેને જોઈતું હતું એ થઈને રહ્યું! ભાવ સામાન્ય રીતે પીક-સીઝનમાં હોય તેટલાં ખરાબ નહોતાં. વળી, અમને ન્યુ યર મેલ્બર્નમાં સેલિબ્રેટ કરવા મળે અને અમારી ટિકિટ સાથે અમને ચેકડ બેગેજ ૨૩ કિલો પણ બોનસ મળતાં હતાં જે એકદમ પરફેક્ટ હતું (અને જાન્યુઆરીની ડીલમાં નહોતું મળતું). અંતે અમે બહુ વધુ વિચાર્યા વિના ત્યારે જ અબઘડી એ ડીલ ખરીદી લીધી.

પછી મોડેથી જ્યારે અમે ડિનર માટે બહાર જવાનું નક્કી કર્યું ત્યાં સુધી બંને સામાન્ય રહ્યાં. પણ, તેનાં ઘરેથી બહાર નીકળ્યા તેવાં રાડ પાડી ઊઠ્યાં. અમને માનવામાં નહોતું આવતું કે, અમે ૪ અઠવાડિયામાં મેલ્બર્ન જવા નીકળવાનાં હતાં. મારે આ વર્ષે યાદગાર ક્રિસમસ-બ્રેક જોઈતો હતો અને એ ખરેખર થઇ રહ્યું હતું. કોઈ પણ જાતનાં અગાઉ પ્લાન કર્યા વિના. પછી તો મેં મારાં માતા-પિતા અને અમારાં કોમન-ફ્રેન્ડ્સને આ વિશે મેસેજ કર્યા અને જેમને કહ્યું એ બધાંને થોડું અચરજ થયું. અચાનક આ શું, ક્યાં, કઈ રીતે? ક્રિસમસનાં દિવસે વાત-વાતમાં એડમનાં પપ્પા સામે વાત નીકળી ત્યારે તેમણે પણ હસીને કટાક્ષ કર્યો, “હા તારી મહિના પહેલાંની ટ્રિપનો થાક ઉતારવા માટે આ બીજી ટ્રિપની જરૂર તો પડે જ ને!” અને અમે બધાં હસી પડ્યાં.

અંતે તો ક્રિસમસની રાત્રે ઘરે આવીને પણ મેં પેકિંગ તો ન જ કર્યું અને આળસ કરીને બધું બોક્સિંગ ડેની સવાર પર મુલતવી રાખ્યું. જો કે, સવારે બહુ વાર ન લાગી અને અડધી કલાકમાં તો બધું પેક થઈને રેડી! ૨૩ કિલોનાં અડધાં પણ ન વપરાયાં. અમે મેલ્બર્ન જઈને તરત પહેલાં ૨ દિવસ બજારોમાં રખડવાનું વિચાર્યું હતું. એટલે, મેં કપડા ફક્ત બે જોડી નાંખ્યા હતાં. બાકીનાં બધાં મેલ્બર્નથી ખરીદવાનું વિચાર્યું હતું. આમ પણ, ત્યાં ખરીદી તો કરવાની જ હતી. એટલે જૂના કપડાં અહીંથી લઇ જઈને ત્યાંથી નવાં-જૂના બધાં પાછાં લાવવાનો કોઈ મતલબ નહોતો. શૂઝ પણ મેં ત્યાંથી નવાં લેવાનું નક્કી કર્યું હતું. એટલે,  બેગમાં શૂઝની એક પણ પેર હતી જ નહીં .જે કંઈ હું અહીંથી પહેરીને નીકળું, બસ તે જ. હેન્ડ-બેગમાં ફક્ત મારી કેમેરા-બેગ હતી. મારી બેગ ઊપાડીને કારમાં મૂકતી વખતે સુઝાનાનાં પપ્પાએ પણ કહ્યું હતું, “Wow! You are flying seriously light :D “. એ બહેન એક ભારેખમ બેગ, એક કેબિન બેગ અને એક મોટું એવું લેડીઝ પર્સ લઈને નીકળ્યાં હતાં. તે એટલું બધું શું લાવી હતી એ મને આજ સુધી નથી સમજાયું!

અમે સમયસર એરપોર્ટ પહોંચીને બેગ ચેક-ઇન કરાવી અને બોર્ડિંગ પાસ લઈને થોડાં આંટા માર્યા. સુઝાનાને ભૂખ લાગી હતી એટલે ‘ડોમ’ (વેસ્ટર્ન ઓસ્ટ્રેલિયાનું સ્ટારબક્સ) ગયાં અને ત્યાં સમય પસાર કરવા લાગ્યાં. મેલ્બર્નનો ઉત્સાહ અમને બંનેને ખૂબ હતો એટલે ત્યાં શું કરશું વગેરે વગેરે વાતોએ વળગ્યાં…

આ વર્ષે ક્રિસમસ પર – ગઈ કાલે બપોરે મારાં એક ગુજરાતી મિત્રને ત્યાં જમવા જવાનું હતું અને રાત્રે મારી આ પહેલાંની જોબનાં મારાં કલીગ મિત્રો સાથે જમવાનું હતું. એક મિત્રને ત્યાં બધાં એકત્ર થવાનાં હતાં. હવે બપોરનાં જમવા વખતે પહેરવું શું તેની થોડી મૂંઝવણ થઇ પડી. થયું એવું કે એ ગુજરાતી મિત્રનાં પેરેન્ટ્સ અહીં આવ્યાં છે. તેનાં પપ્પા અને મારાં પપ્પા પણ મિત્રો છે અને એ અંકલને હું ઘણાં વર્ષોથી બહુ સારી રીતે ઓળખું છું. આજની તારીખેય જો ઘેર જાઉં તો તેમને અચૂક મળું. હવે થયું એવું કે, અત્યારે અહીં ગરમી બહુ છે. ૨૫મી તારીખે તાપમાન ૪૦ ડીગ્રીએ પહોંચવાનું હતું. મારાં ઉનાળાનાં ઘરની બહાર આવા લંચ/ડિનર વગેરેમાં પહેરાય તેવાં કમ્ફર્ટેબલ કપડાં બધાં કાં તો લો-નેક છે અથવા એકદમ ટૂંકી શોર્ટ્સ છે અને બાકીનાં જીન્સ- એ પહેરું તો આટલી ગરમીમાં મારી જ જાઉં. એટલે મારાં સામાન્ય કપડાં પહેરવાનું મને બહુ અજૂગતું લાગતું હતું. વળી, તેમને પર્થમાં તો હું પહેલી જ વાર મળવાની હતી અને તહેવારનો કે તેવો કંઈ દિવસ હોય અને ઘણાં બધાં લોકો એકત્ર થવાનાં હોય ત્યારે થોડું ડ્રેસ-અપ કરવું મને પસંદ છે. અંતે નક્કી કર્યું મારો એકમાત્ર કોટનનો સલવાર-કમીઝ પહેરવાનું. સલવાર પંજાબી ઢબની ખૂલતી હોય એટલે કમ્ફર્ટેબલ પણ રહે અને કન્ઝર્વેટીવ* પણ લાગે.

ત્યાં બપોરે જમ્યાં અને પછી મારાં મિત્રનાં મિત્રો અને તેનાં મમ્મી સાથે પત્તા રમ્યા. ત્યાંથી સીધી સાંજે હું મારાં કલીગ મિત્ર – કેવિનને ત્યાં ગઈ અને ત્યાં જઈને જોયું તો પાર્કિંગમાં કોઈ વાહનો પડ્યાં નહોતાં. એટલે, તેનાં ઘરની બહારથી જ મેં તેને ફોન કર્યો અને પૂછ્યું કે, તુ ઘેર તો છો ને? તો તેણે હા પાડી અને પછી મેં ફોડ પાડ્યો કે હું તારા ઘરની બહાર છું એટલે દરવાજો ખોલ. એ હસવા લાગ્યો. પછી મેં પૂછ્યું કે, આમ કેમ? ત્યારે તેણે કહ્યું કે, હાલ પૂરતાં આપણે બે જ છીએ. બાકીનાં લોકો ક્યાં છે એ ભગવાન જાણે. અંતે એક કલાક પછી અમારો મિત્ર રેહાન આવ્યો અને ત્યાર પછી થોડી વારે તેનો ભાઈ સની. મારે કંઈ જમવું નહોતું. આખો દિવસ ખા-ખા જ કર્યું હતું. વળી રેહાન તેનાં ઘેરથી લેમ્બ કરી લાવ્યો હતો. એટલે, આમ પણ હું ખાઈ શકું તેવું બહુ હતું નહીં. લેમ્બ કરી તો રેહાન પકાવીને લાવ્યો હતો અને પછી કેવિનનાં ઘેર આવીને પાસ્તા બનાવીને તેમણે પાસ્તા પર લેમ્બ કરી નાખીને તેનું ડિનર કર્યું. આ પાસ્તા અને લેમ્બ કરીનો હિસાબ મને હજુ સમજાયો નથી. :P એની વે, પછી અમે બધાંએ ‘બ્રેવ’ એનિમેશન મૂવી જોયું અને દિવસ થયો ખતમ. ઘરે આવીને મને બહુ વિચિત્ર લાગ્યું. આખું ઘર ખાલી. ત્રણે હાઉઝમેટ તો પોતાનાં દેશ પોતાનાં ઘેર છે અને એક ગઈ કાલે રાત્રે કામ કરતો હતો. એટલે, ઘરમાં કોઈ ન મળે. એ જોઇને મને થોડો ત્રાસ થયો પણ આમ તો ઊંઘવાનો જ સમય થઇ ગયો હતો એટલે ચાલ્યું. વળી, આજે સવારે વહેલું ઊઠવાનું હતું એટલે ઊંઘવાનું પણ રાત્રે વહેલું હતું. આમ, ક્રિસમસ ડે તો બહુ સામાન્ય રહ્યો. બહુ મજા પણ ન આવી ને બહુ કંટાળો પણ નહીં. ચાલ્યું.

આ વખતનો બોક્સિંગ ડે જો કે બહુ યાદગાર રહ્યો. એકાદ મહિના પહેલાં મારાં એક કલીગ મિત્ર – ટિઆગોએ અમને બધાંને કહ્યું હતું કે,એ દર વર્ષે બોક્સિંગ ડે પર એક બોટ પાર્ટીની ગોઠવણ કરે છે. લગભગ ૪૫ લોકો માટે જગ્યા હશે, તેણે અને તેનાં મિત્રએ એક દિવસ માટે એક બોટ ભાડે કરી છે અને અમારે જોડાવું હોય તો અમે જોડાઈ શકીએ છીએ. એટલે અંતે અમારાં વર્કનાં ફ્રેન્ડ્સમાંથી ૩ લોકો તૈયાર થયાં અને હું, હર્ષ, માઈક, મેટ અને માઈકનો કઝિન બેન અમે બધાંએ એ પાર્ટી માટે પૈસા ભર્યા. આજે આખો દિવસ અમે ત્યાં હતાં. સવારે ૯ વાગ્યે ફ્રિમેન્ટલનાં એક દરિયાકિનારેથી બોટ ઉપડી. અમે ૪૫ લોકો હતાં અને અમને દરેકને એક-એક રિસ્ટ-બેન્ડ આપવામાં આવ્યાં. બોટ પર જતાં પહેલાં દારુ પીવાની મનાઈ હતી અને બોટ પર પણ સ્પિરિટ લઇ જવાની મનાઈ હતી. બોટ પર ખાવાની અને પીવાનાં પાણીની વ્યવસ્થા હતી અને એક હાઉઝ-ડી જે. પણ, દારુ દરેકે પોત-પોતાનું લઈ આવવાનું હતું. સ્પિરિટની મનાઈ હતી. પણ, વાઈન, બીયર અને મિક્સ કરેલાં સ્પિરિટનાં તૈયાર કેન/બોટલ (જેમકે, જીન-ટોનિક વોટર, વોડ્કા-રેડબુલ, વોડ્કા-મિડોરી વગેરે) લઇ જવાની છૂટ હતી. એ બધું ઠંડું રાખવા માટે બરફની ૫ કિલોની ૫ મોટી બેગ અને બધું ઠંડું રહે તેવાં કૂલર બોક્સની પણ વ્યવસ્થા હતી.

આ પાર્ટીનાં વ્યવસ્થાપકો બ્રાઝીલિયન હતાં એટલે બોટ પર લેટિનોઝ (લેટિન છોકરાઓ) અને લેટિનાઝ  (લેટિન છોકરીઓ) સૌથી વધુ હતી. છોકરીઓ પણ ઓછી. છોકરાઓ વધુ. યેસ! આઈ કેન્ડી :D ઉપરથી બોટ-પાર્ટી અને સ્વિમિંગનો પ્લાન હતો એટલે છોકરાઓ લગભગ બધાં ટોપ-લેસ જ હતાં. યસ યસ! અમેઝિંગ આઈ કેન્ડીઝ :D. બોટ સમયસર ઊપડી. ફ્રિમેન્ટલથી રોટ્નેસનો રસ્તો ૧ કલાકનો છે. ફ્રિમેન્ટલ બાજુ દરિયો બહુ ઘૂઘવાતો છે. મોજાં પણ સામાન્ય કરતાં ઊંચાં ઊછળે. પણ, મને મજા આવી. આવાં દરિયામાં બોટ પર જવાનો પહેલો અનુભવ હતો એટલે મને બધી વાતમાં મજા આવતી હતી અને અચરજ થતું હતું. બોટમાં નીચે લાંબી બેસવાની જગા હતી અને ઉપર જ્યાં ડ્રાઈવર હોય ત્યાં પણ લગભગ ૧૦ લોકો જઈ શકે તેટલી જગા હતી. હું ઉપર ગઈ ત્યારે પાણીનાં છાંટા બહુ ઊડ્યા અને ત્યારે જ અહેસાસ થયો કે, આ દરિયોનાં મોજાં કેટલી હદે ઊંચાં છે. દરિયાનું પાણી એકદમ ટર્કોઈઝ (લીલો+બ્લૂ) રંગનું હતું. પણ, થોડાં અંતરે એક પેચ એવો આવ્યો જ્યાં પાણી લીલાશ પડતાં રંગનું હતું. મેં એક મિત્રને પૂછ્યું એમ કેમ ત્યારે તેણે કહ્યું કે, એ વિસ્તારમાં સી-વીડ (દરિયાઈ વનસ્પતિ)ને લીધે પાણી તેવું દેખાતું હોવું જોઈએ. વળી પાછું રોટ્નેસ નજીક ફરી પાણી ટર્કોઈઝ રંગનું થઇ ગયું. બોટ રોટ્નેસ પહોંચી ત્યારે અમને બધાંને શાંતિ થઇ. કારણ કે, ત્યાં દરિયો પ્રમાણમાં ઘણો શાંત હતો અને પાણી સ્થિર હતું. વળી, કિનારાથી અમે ખૂબ નજીક બોટ પાર્ક કરેલી હોવાથી ત્યાં પાણી પણ પ્રમાણમાં ઘણું છીછરું હતું.

લોકોએ પીવાનું તો બોટ શરુ થઇ ત્યારથી શરુ કરી જ દીધું હતું. હર્ષલ,માઈક અને બેનએ બોટનાં ઉપરનાં માળેથી કૂદકો માર્યો સૌથી પહેલાં બોટ પાર્ક થઇ એટલે તરત. તેઓ થોડી વાર પાણીમાં રહ્યાં. પછી મેં પાણીમાં જવાનું નક્કી કર્યું. મને તરતાં નથી આવડતું. એટલે હું બોટ પર જે નાનકડી સીડી હોય, જે સામાન્ય રીતે પાણીમાં ડૂબેલી રહેતી હોય તેનાં પર રેલિંગ પકડીને ઊભી રહી. આમ કરવાથી મારું ધડ સુધીનું શરીર પાણીમાં ડૂબે અને પગને સૌથી નીચેનાં પગથિયાનો ટેકો રહે. વળી, રેલિંગ પકડી હોય એટલે પાણીમાં તણાવાનો કોઈ ડર ન રહે. પછી તો મેં આખું શરીર પાણીમાં પણ નાખ્યું રેલિંગ પકડી રાખીને. મોટાં ભાગે વાળ અને શરીર ડૂબે તે રીતે હું ઊભી રહી અને ફક્ત નાક, કાન અને મોઢું પાણીની બહાર રહેતું હતું. થોડાં સમય પછી ટિઆગો એન્ડ કંપનીએ પાણીમાં ૪-૫ ફ્લોટિંગ બોટ નાંખી હવા ભરીને. તેમણે એ બોટને દોરી સાથે બાંધીને દોરીનો બીજો છેડો અમારી બોટ સાથે બાંધી દીધો એટલે ફ્લોટિંગ બોટ બહુ દૂર તણાઇ ન જાય અને જેમને તરતાં નથી આવડતું તે પણ પાણીમાં જઈ શકે. તેનો ફાયદો મેં ઉપાડ્યો. આ બધાંમાં ૩ છોકરીઓ અને એક છોકરા સાથે મારી દોસ્તી થઇ. એ છોકરાનું નામ પણ ટિઆગો હતું. સમય જતાં ખબર પડી કે, એ બોટ પર કુલ છ ટિઆગો છે! એ ૩ છોકરીઓને પણ તરતાં નહોતું આવડતું. પણ, અમે ચારેયે બહુ મજા કરી. થોડો સમય પાણીમાં કાઢ્યાં પછી અમે બોટ પર ગયાં અને ત્યાં મ્યુઝિક પર ડાન્સ કરવા લાગ્યાં. વળી, બોટ હોવાને લીધે ત્યાં ફ્લોર પર બે લાંબા પોલ હતાં. (પોલ ડાન્સિંગનાં પોલ્સ જે સ્ટ્રીપર્સ વાપરતાં હોય તેવાં) હું બિલકુલ દારુ નહોતી પીતી અને તેઓ પણ પ્રમાણમાં સોબર હતી અને અમને ચડી મસ્તી. એક પછી એક બધાં એ પોલ્સ પર પોતાનાં સ્ટ્રીપર મૂવ્સ દેખાડવા લાગ્યાં. ત્યાં પેલો નવો મિત્ર ટિઆગો આવ્યો. તે ડ્રંક હતો. એટલે, તે કેટલો સારો ડાન્સ કરે છે તેમ કહીને તેને પાનો ચડાવીને અમે તેને પોલ ડાન્સ કરાવ્યો અને બહુ હસ્યા. પછી એ ભાઈનું પોલ ડાન્સિંગ લગભગ અમે સાંજે પાછાં આવ્યાં ત્યાં સુધી ચાલ્યું.

બસ ખાધું-પીધું અને આખો દિવસ આમ જ જલસા કરીને થોડી વાર પહેલાં પાછાં ફર્યા. પાછાં ફરતી વખતે તો મોજાં વધુ ગાંડા હતાં. બોટ પર લગભગ બધાં ડ્રંક હતાં અને છેલ્લે અમારાં મિત્ર ટિઆગોએ એક ઘોષણા કરવા માટે કાન ફાડી નાંખે તેવી સીટી વગાડી. બધાંએ ધ્યાન દીધું એટલે સૌથી પહેલાં તે કહે “લિસન એવરીવન. બિયરની બોટલ ઊંચી કરી, “આઈ એમ ઓન અ મધરફકિંગ બોટ *ડ્રંક સ્માઇલ*!” અમેં બધાં હસી હસીને ઊંધા વળી ગયાં. પછી તે ખરેખર જે કહેવા માટે ઊભો થયો હતો તે આફ્ટર-પાર્ટીની વાત કરી. અત્યારે તેનાં ઘેર આફ્ટર-પાર્ટી ચાલતી હશે તેવું માનું છું. અમે તો થાકીને સીધાં ઘેર જ આવ્યાં. મારો આ બોટ પાર્ટીનો પહેલો અને બહુ મજાનો યાદગાર અનુભવ રહ્યો.

*આ સંદર્ભે કન્ઝર્વેટીવ ડ્રેસિંગનો અર્થ અહીંનાં સામાન્ય ઉપયોગમાં તેવો થાય છે કે, જ્યારે કોઈ સ્ત્રીનાં કપડાં ગોઠણથી ઉપર પણ ન હોય અને છાતીનો ભાગ પણ ઘણોખરો ઢાંકતો હોય. જો ફક્ત ડ્રેસ ટૂંકો હોય અને બાકીનું બધું ઢંકાયેલું હોય અથવા છાતીની કટ થોડી ઊંડે સુધી ખુલ્લી રહેતી હોય પણ પગ ગોઠણ સુધી કે તેથી નીચે સુધી ઢંકાતો હોય તો તે ડ્રેસિંગ સામાન્ય કહેવાય છે.