ગ્રાન્ડ કેન્યનનાં બંને દિવસોમાં જ્યારે પણ ઇન્ટરનેટ મળે અને મેસેજિસ ચેક કરું ત્યારે વિચિત્ર લાગણી અનુભવાતી. My sense of time was completely lost. મોટાં ભાગની ટ્રિપમાં મને કોઈ તારીખ કે અઠવાડિયાનો દિવસ પૂછે તો હું કહી ન શકું. ઘડિયાળ પર મારું ધ્યાન ફક્ત અલાર્મ સેટ કરવા જેટલું જ જતું અને બાકીની બધી માહિતી મગજ આપોઆપ ફિલ્ટર કરી લેતું. ગ્રાન્ડ કેન્યનવાળા બંને દિવસો દિવાળી અને બેસતા વર્ષનાં હતાં એટલે જયારે મેસેજિસ ચેક કરતી ત્યારે બધાંનાં દિવાળી અને બેસતાં વર્ષનાં મેસેજ આવેલાં હોય અને મને યાદ પણ ન હોય અને ખબર પણ ન હોય કે આજે એ દિવસો છે. હું યંત્રવત બધાંને જવાબ આપી દેતી પણ મગજમાં એ માહિતી પણ ખાસ રજીસ્ટર નહોતી થતી.

ગ્રાન્ડ કેન્યનથી વેગસ જવા માટે નીકળ્યાં ત્યારે અમને ઐતિહાસિક રૂટ-૬૬નાં એક ભાગ પરથી લઇ જવામાં આવ્યા હતાં. ત્યાં હવે ખાસ કંઈ રહ્યું નહોતું. એક નાની જેઈલ, બે જૂની ગાડીઓ વગેરે ફક્ત યાદગીરી પૂરતાં રાખવામાં આવ્યા હતાં. ત્યાંથી અમે વેગસનાં મૂડમાં આવવાની શરૂઆત કરી હતી. બધાંએ બે સેન્ટની સ્ક્રેચી લોટો ટિકિટ ખરીદવા માંડી હતી. :D એ વિસ્તાર એકદમ ઉજ્જડ હતો. જ્યાં સુધી નજર જાય ત્યાં સુધી ખુલ્લાં મેદાન અને થોડાં છૂટા-છવાયાં થોર. વેગસ પહોંચતાં પહેલાં અમે વોલ-માર્ટની અમારી ટ્રિપની બીજી વખતની મુલાકાત લીધી. રાયને બધાંને યાદ કરાવ્યું કે વેગસમાં બધું જ પ્રીમિયમ-પ્રાઈસ્ડ હશે એટલે અહીંથી પ્રિ-ડ્રિન્ક્સ માટે આલ્કોહોલ ખરીદી લેવું જોઈએ. અમારે લન્ચ પણ ત્યાં જ આસપાસ કરી લેવાનું હતું. વોલમાર્ટમાં અંદર તો ફૂડ-ઓપ્શન્સ હતાં જ. પણ, સાથે તેની આસપાસ સબવે, ટાકો બેલ વગેરે પણ હતાં. સૌથી પહેલાં અમે બધાં વોલમાર્ટ ગયાં. ત્યાં આલ્કોહોલનાં ભાવ જોઈને હું દંગ રહી ગઈ. ઓસ્ટ્રેલિયા કરતાં ત્રીજા ભાગનાં ભાવ! મેં પ્રીમિયમ વોડ્કાની એક બોટલ અને બે મિક્સર ખરીદ્યાં. લન્ચ માટે બહાર નીકળતી વખતે કેલી, જેક (હોબ્સ) અને હું ભેગાં થઇ ગયાં. કેલી તેનો હાલોવીન કોશ્ચ્યુમ લેવામાં એટલી તન્મય હતી કે, આલ્કોહોલ લેવાનું ભૂલી ગઈ અને જેકે આલ્કોહોલ તો લીધું પણ મિક્સર લેવાનું ભૂલી ગયો હતો એટલે એ બંનેએ મારી દૂરંદેશીને એ દિવસે ખૂબ બિરદાવ્યા.  લન્ચ પતાવીને અમે બસ પાસે પહોંચ્યા ત્યારે સીન જોરદાર હતો. બેગ રાખવા માટે નીચે ત્રણ કમ્પાર્ટમેન્ટ હતાં તે ત્રણેમાં બેગ્સ પથરાયેલી પડી હતી. તેમાંથી એક બને તેટલો ખાલી કરીને તેમાંની બેગ્સ બીજાં બેમાં શિફ્ટ કરવામાં આવી રહી હતી. જગ્યા બને ત્યાં અમારી આલ્કોહોલની બોટલ્સ રખાઈ રહી હતી. આખી બસનાં દરેકે એવરેજ બે બોટલ ખરીદી હતી. That was crazy and hilarious!

બસમાં પરફેક્ટ મૂવિ લગાવવામાં આવ્યું હતું. ‘હેન્ગઓવર’. એ પત્યું કે, તરત અમે વેગસમાં દાખલ થવા લાગ્યાં હતાં. અમે જેમ અંદર જતાં ગયાં એમ સ્વાભાવિક રીતે જ બધાં વધુ ને વધુ ઉત્સાહિત થતાં ગયાં. અમારે બહાર જવા માટે સાત વાગ્યે તૈયાર રહેવાનું હતું અને અમે હોટેલ પહોંચ્યાં ત્યાં સુધીમાં સાડા ચાર થઇ ચૂક્યા હતાં. રાયન બધાંને ચાવી આપે અને અમે રૂમમાં જઈએ ત્યાં સુધીમાં બીજી અડધી કલાક થઇ જ જાય. હું સમય પર બરાબર મીટ માંડીને બેઠી હતી. કારણ કે, મને તૈયાર થતાં ઓછામાં ઓછી બે કલાક થાય તેમ હતું. શાવર લઈને વાળ સૂકાય ત્યાં સુધી રાહ જોવાની અને પછી સ્ટ્રેઈટનિંગ માટે બીજી ૪૫ મિનિટ વત્તા ૨૦ મિનિટ મેઇક-અપની. સમય કટોકટ થવાનો હતો પણ મેનેજેબલ હતું. પણ, ત્યાં તો દૂકાળમાં અધિક-માસનાં સમાચાર આવ્યાં. હોટેલે અમારાં ગ્રૂપને કોઈ બીજા ગ્રૂપ સાથે મિક્સ-અપ કરી દીધું હતું એટલે કી-કાર્ડ ફરી બનાવવા પડે તેમ હતાં. બધું પાર ઉતારતાં પોણીથી એક કલાક જેવો સમય લાગવાનો હતો. આ સાંભળીને મારું મગજ સીધું પેનિક-મોડમાં જતું રહ્યું. પણ, પરિસ્થિતિ તો હતી એ જ હતી. તેમાં કંઈ ફેરફાર થવાનો ન હતો એટલે મેં મગજ થોડું કાબૂમાં લીધું અને બધાં સાથે સ્ટારબક્સ તરફ ગઈ. સ્ટારબક્સ એ બે દિવસ અમારું મક્કા-મદીના હતું કારણ કે, એ હોટેલમાં વાઈ-ફાઈ પેઈડ હતું. અફકોર્સ! વેગસ. :P અને અમે બધાં બજેટ ટ્રાવેલર્સ એટલે સ્ટારબક્સનાં ઇન્ટરનેટ વડે બે દિવસ નિભાવ કર્યો.

થોડી વાર તો અમે હોટેલમાં આવ્યા છીએ કે શોપિંગ- ડિસ્ટ્રીક્ટમાં એ જ ખબર ન પડે. ત્યાં બધે દૂકાનો જ દૂકાનો હતી. સવા પાંચે અમારાં કી-કાર્ડ્સ તૈયાર થયાં એટલે અમે રૂમ તરફ ગયાં. કેલીએ દસ મિનિટમાં શાવર પતાવ્યો અને પછી હું ગઈ. હું મારાં વાળ બ્લો-ડ્રાય કરતી હતી ત્યારે તેણે અમારાં બંને માટે ડ્રિન્ક્સ બનાવ્યાં. એ દિવસે ખરેખર I was racing against time. હું એ બબાલમાં હતી ત્યાં અચાનક મને લાઈટ થઇ અને મેં દિવસ જોયો. shit! મારાં ડેડનો બર્થ-ડે! ભારતમાં તો ત્યારે એ દિવસ પૂરો થઈ ચૂક્યો હતો અને મારી આંખમાં પાણી આવી ગયાં. ડેડનો બર્થ-ડે મને ક્યારેય ન ભૂલાય અને એ દિવસે ભૂલાઈ ગયો હતો. થોડી વારમાં જેક અમારાં રૂમમાં આવ્યો કારણ કે, અમારી પાસે મિક્સર હતાં. રૂમમાં વાઈ-ફાઈ નહોતું પણ જેકનાં ફોનમાં હતું. તેણે થોડો સમય તેનાં ફોનને હોટસ્પોટ બનાવ્યો અને મેં ફટાફટ ડેડને મેસેજ કર્યો. પછી તો અમારી ત્રણેની નાનકડી રૂમ-પાર્ટી જામી. હું તૈયાર થતાં થતાં પીતી રહી અને થોડી થોડી વારે બહાર આવતી રહેતી. બધાં રૂમમાં આવતાં જતાં રહેતાં હતાં. મારું તૈયાર થવાનું કામકાજ પણ સમયસર પતી ગયું અને સાત વાગ્યે અમે બહાર નીકળ્યાં. લોબીમાં અમે ઘણાં બધાં એક સાથે થઇ ગયાં હતાં એટલે એક મોટાં અરીસા પાસેથી પસાર થતાં જેકનાં ફોનમાં અમે ઘણાં બધાં ગ્રૂપ-ફોટોઝ લીધાં. પછી સીધાં બસ તરફ ગયાં. અમારો પહેલો મુકામ પેલી પ્રખ્યાત મોટી વેગસ સાઈન હતી. તેની નીચે અમારે ગ્રૂપ-ફોટો લેવાનો હતો. બધાં મસ્ત તૈયાર થયેલાં હોય એટલે ફોટો માટે એ પરફેક્ટ દિવસ હતો.

ત્યાર પછી ડિનર માટે અમે એક રેસ્ટોરાં ગયાં. ત્યાં ડ્રિન્ક્સ પણ સ્ટ્રોંગ અને પ્રમાણમાં સસ્તા હતાં એટલે બધાંએ ડ્રિન્કિંગ ગેઇમની શરૂઆત કરી દીધી હતી. ટાર્ગેટ હતો To get drunk enough to be drunk when we are out clubbing but to stay sober enough so that we aren’t denied entry because we are too drunk. Hah! ત્યાંનું કામકાજ પત્યું એટલે બધાં ક્લબિંગ માટે ઊતાવળા થવા લાગ્યા હતાં. પંદરેક મિનિટમાં અમે વેગસ સ્ટ્રિપ પર પહોંચ્યાં. એક પછી એક રાયન બધાં કસીનો, તેનાં માલિકો અને તેમની પ્રખ્યાત દંતકથાઓનો અમને પરિચય આપવા લાગ્યો. વેગસ સ્ટ્રિપનાં અંતે થોડાં વેડિંગ-ચેપલ છે જ્યાં તમે દાખલ થતાં સાથે જ લગ્ન રજીસ્ટર કરી શકો. જ્યાં બ્રિટની સ્પિયર્સે તેની પ્રખ્યાત ભૂલ કરી હતી. એ ચેપલ પતે પછી આગળ ખાસ કંઈ નથી. તેવી એક શાંત ગલીમાં બસ ઊભી રહી અને માર્કસ (ડ્રાઈવર) ચાલવા લાગ્યો. તેની પાછળ રાયન ગયો. અમને કોઈને ખબર નહોતી શું થઇ રહ્યું છે એ. થોડી વારમાં અમને કહેવામાં આવ્યું કે, માર્કસે એ દિવસે તેનાં સામાન્ય ડ્રાઈવિંગ ટાઈમ કરતાં ઘણું વધુ ડ્રાઈવ કરી લીધું છે અને એટલે હવે એ ડ્રાઈવ કરવા નથી માંગતો. અમારે ત્યાંથી આગળ જવા માટે રાયને અન્ય ટ્રાન્સપોર્ટની વ્યવસ્થા કરવી પડશે. એક પછી એક અમે બસમાંથી ઊતરવા લાગ્યાં અને રાયનને ફોલો કરવા લાગ્યાં. પાંચેક મિનિટમાં અમે એ ગલીમાંથી બહાર નીકળ્યા અને વેગસ સ્ટ્રિપ પર ચાલવા લાગ્યાં ત્યારે રાયને બૂમ પાડીને ફટાફટ બધાંને એક ચેપલમાં અંદર જવા કહ્યું. એ એરિયા સુરક્ષિત નહોતો અને અમારે બધાંએ જેમ બને તેમ જલ્દી પેલાં ચેપલમાં દાખલ થવું જોઈએ તેવી સૂચના આપવામાં આવી.

અમે બધાં અંદર એક રૂમમાં ગયાં પછી ચેપલનો દરવાજો બંધ કરી દેવામાં આવ્યો હતો અને કોઈને કંઈ સમજાતું નહોતું. અમારામાંનાં કેટલાંક થોડાં ગભરાઈ ગયાં હતાં અને બાકીનાં વેગસની પહેલી રાત્રે આવું નાટક થાય તેનાંથી નાખુશ હતાં. અમારે જલ્દી પાર્ટીની શરૂઆત કરવી હતી. કોઈ ચેપલમાં પૂરાઈ નહોતું રહેવું. પણ પાંચેક મિનિટમાં એલ્વિસ પ્રેસ્લીનું એક પ્રખ્યાત ગીત “વીવા લાસ વેગસ” શરુ થયું. ધીમે ધીમે અવાજ વધતો ગયો અને OMG! ત્યાં એક વ્યક્તિ એલ્વિસનાં અવતારમાં તેની નકલ કરતો ગાઈ રહ્યો હતો. અને અમને તરત જ ખબર પડી ગઈ કે, એ અમારી ટ્રિપનું મોટું સરપ્રાઈઝ હતું જેનાં માટે અમે શરૂઆતમાં દસ ડોલર આપ્યા હતાં. વેગસમાં અમારું સ્વાગત પ્રેસ્લી દ્વારા થયું હતું which was epic! અને ત્યાર પછી ચેપલ વેડિંગ કેવી હોય તેનો સ્વાદ ચખાડવા માટે અમારાં ગ્રૂપમાંથી એક છોકરો અને એક છોકરી, જેક અને કેલી બંને મારાં મિત્રોને પસંદ કરવામાં આવ્યા હતાં અને પ્રેસ્લીએ તેનાં હાસ્યાસ્પદ wedding-wows બોલાવીને તેમનાં ખોટાં લગ્ન કરાવ્યાં હતાં. તેનાં અંતે તેમણે ફેઇક વેડિંગ સર્ટિફિકેટ પણ આપવામાં આવ્યા હતાં. એ વેગસનું અમારું ગ્રાન્ડ-વેલ્કમ હતું અને ત્યાર પછી અમારી પાર્ટીઝની શરૂઆત થવાની હતી.